Tempu di susu

Sarávi 'st'ária sempri sciruccúsa

sarávi 'u strittu chi si svapuría

sarávi 'a nostra vuci lamintúsa

chi li biddìzzi nostri cassaría.

Ma quannu arriva 'u tempu friddulúsu,

e tutti 'i cosi pìgghiunu a brillári,

signúri mei, chiddu è tempu 'i susu!

Tempo del Nordo chi nni fa sbigghiári.

- Vaddáti chi culúri havi lu mari!

Non si n'hâ vistu mai d'accússi beddu!

E la Calabria, chi si pô tuccári?

Pôi cògghiri l'aránci c'u cappèddu! -

L'ária addivènta fina e profumáta,

'i ciúri fannu a gara 'nte barcúni,

'u mustu si fa vinu 'nta nuttáta,

e lu viddánu addúma lu carbúni.

E nni sintèmu tutti premiáti,

tutti orgogliòsi di la nostra terra:

- Avògghia chi dicìti e chi parráti,

chistu è 'nu paradìsu, chista è 'na serra! -

Ma dopu arrìva 'n'áutra sciruccáta:

tempo del Sud, úmidu  e mmiddúsu;

e tutto s'arriddúci 'n'áutra vota,

spittánnu ch'arritòrna 'u tempu 'i susu.